CASE
REPORT
Oefentherapie met de focus gericht op kracht- en
stabiliteitstraining bij een 15-jarige jongen met
gewrichtshypermobiliteit en resterende klachten van
MCL-letsel graad II.
Eerste beoordelaar: Dennis van den Berg
Tweede beoordelaar: Norman D’Hondt
Datum van inleveren: 11 april 2024
Opleiding: Hogeschool Utrecht, Bachelor Fysiotherapie, leerjaar 4
Stageadres: Therapiecentrum Veenstade
Stagebegeleider: Wesley Stegeman
Student: Fabienne Hulleman
Studentnummer: 1777846
,Samenvatting
Achtergrond: Gewrichtshypermobiliteit is een aandoening waar veel verschillende klachten van
ervaren kan worden, waardoor de behandeling zeer gevarieerd en specifiek op de patiënt is
afgestemd. Naast de diversiteit aan symptomen brengt gewrichtshypermobiliteit ook een verhoogd
risico op blessures met zich mee, waaronder MCL-letsel. Hierdoor ontstaan er vaak
instabiliteitsklachten in het gewricht.
De behandeling van gewrichtshypermobiliteit is niet alleen gericht op de fysieke klachten, maar richt
zich ook op de verbetering van de algehele levenskwaliteit en het welzijn van de patiënt. Hierbij
wordt aandacht besteed aan educatie over de aandoening, het aanleren van
zelfmanagementvaardigheden en het adresseren van psychosociale aspecten die verband houden
met gewrichtshypermobiliteit.
De aanleiding voor het schrijven van dit case report is om mede-beroepsbeoefenaars inzicht te geven
in de behandeling van gewrichtshypermobiliteit met resterende klachten van MCL-letsel graad II.
Methode: Een 15-jarige jongen met gewrichtshypermobiliteit en resterende klachten van MCL-letsel
graad II, met pijnklachten, giving way-events en beperkingen bij activiteiten wordt onderzocht. De
belangrijkste uitkomstmaat van dit case report is de mate van beperking wat in kaart is gebracht met
de PSK. Daarnaast is de mate van pijn in de NPRS opgenomen, de mate van instabiliteit is met de
IKDC en Lysholm knee score in kaart gebracht, de spierkracht met de MRC, 1RM krachtmeting en
single leg hop test, en de TSK en PCI voor het cognitieve, emotionele en gedragsmatige niveau.
Behandeling: De behandeling bestond uit gecombineerde oefentherapie met educatie, gericht op de
beperkingen in activiteit. De volgende behandeltechnieken zijn toegepast: graded exposure,
specifieke kracht- en stabiliteitsoefeningen voor de rechterknie en educatie op gebied van kennis
over aandoening, zelfmanagementvaardigheden en psychosociale aspecten die verband houden met
gewrichtshypermobiliteit.
Resultaten: Er is een klinische verbetering opgetreden van beperkingen in activiteiten gemeten met
de PSK voor hardlopen, springen, hurken (-60 punten) en voetballen (-50 punten). Op functieniveau
zijn er verbeteringen opgetreden van de pijn, de spierkracht en de stabiliteit in de rechterknie. Ook
zijn er op cognitief en gedragsmatig niveau verbeteringen opgetreden, gekeken naar de
bewegingsangst.
Conclusie: Na twaalf weken gecombineerde oefentherapie met de focus gericht op kracht- en
stabiliteitstraining en waarbij ook educatie een rol speelde, zijn er verbeteringen opgetreden van de
benoemde klachten en beperkingen in activiteiten. De implicatie voor de beroepsgroep is dat
gerichte krachttraining met stabiliteitstraining, samen met educatie voor bewegingsangst zijn
geïndiceerd voor de behandeling van gewrichtshypermobiliteit met MCL-letsel.
Sleutelwoorden: gewrichtshypermobiliteit, MCL-letsel, graded exposure.
1
, Abstract
Background: Joint hypermobility is a condition that can manifest with a variety of symptoms, making
treatment highly diverse and patiënt-specific. In addition to the range of symptoms, joint
hypermobility also poses an increased risk of injuries, including MCL injuries, often resulting in joint
instability. The treatment of joint hypermobility goes beyond addressing the physical symptoms; it
also focuses on enhancing the overall quality of life and well-being of the patient. This involves
providing education about the condition, imparting self-management skills, and addressing
physosocial aspects associated with joint hypermobility.
The motivation for writing this case report is to provide fellow healthcare professionals with insights
into the treatment of joint hypermobility in cases with lingering symptoms of MCL injury grade 2.
Method: A 15-year-old boy with joint hypermobility and residual symptoms of MCL injury grade 2,
experiencing pain, gving way events, and activity limitations, is examined. The promary outcome
measure in this case report is the degree of impairment, assessed using the PSK. Additionally, the
level of pain is recorded using the NPRS, instability is assessed with de IKDC and Lysholm knee score,
muscle strength is measured using the MRC, 1RM strength testing and the single leg hop test.
Furthermore, the TSK and PCI are employed to evaluate the cognitive, emotional, and behavioral
aspects.
Treatment: The intervention comprised a combination of exercise therapy and education targeted at
addressing activity limitations. The following treatment techniques were implemented: graded exposure,
specific strengt hand stability exercises for the right knee, and education covering knowledge about the
condition, self-management skills, and psychosocial aspects associated with joint hypermobility.
Results: A clinical improvement has been observed in activity limitations, as measured by the PSK, for
running, jumping, crouching (-60 points), and playing soccer (-50 points). Functional improvements
have been noted in terms of pain, muscle strength, and stability in both the right knee. Additionally,
there have been improvements at the cognitive and behavioral levels, particularly in relation to
reduced movement-related anxiety.
Conclusion: After twelve weeks of combined exercise therapy, with a focus on strength and stability
training and incorporating education, improvements have been observed in the identified activity
limitations. The implication fort the professional community is that targeted strength training with
stability exercises, alongside education addressing movement-related anxiety, is indicated for the
treatment of joint hypermobility with MCL injury.
Keywords: joint hypermobility, MCL injury, graded exposure.
2
