Aantekeningen kerntaak 1
Werkgroep 1
Visies op gezondheid:
1. Biologische visie
a. Biologische gezondheid is de aanpassing van het menselijk lichaam aan
externe omstandigheden. Homeostase is het constant houden van
fysiologische en biochemische reacties in het menselijk lichaam.
2. Medische, monocausale visie op gezondheid
a. Professionele, medische gezondheid is de afwezigheid van ziekte of
lichaamsgebrek.
3. Psychologische visie
a. Een persoon is gezond als hij zijn zelf gestelde doelen in het leven kan
behalen en in zijn geestelijke behoeften kan voorzien.
4. Sociale visie
a. Een persoon in gezond als hij zijn sociale rollen in de maatschappij kan
vervullen binnen de geldende waarden en normen.
5. Humanistische visie
a. De persoonlijke groei van de mens staat centraal. De mens moet zich in
volle vrijheid kunnen ontwikkelen. Een van de grondleggers van deze visie
is Maslow. Hij heeft de theorie over de hiërarchie van behoeften
ontwikkeld. Hij stelt dat de menselijke behoeften ondergebracht kunnen
worden in zeven categorieën.
6. Holistische/dynamische visie
a. Volgens de dynamische visie is de mens als holistische eenheid gezond
wanneer hij in balans is met zowel zichzelf als zijn externe milieu. Door
zijn aanpassingsvermogen is hij in staat de regie te houden over zijn
gezondheid.
Sociaal wijkteam
Het sociale wijkteam is een team van verschillende disciplines die samen te werk gaan
om individuen en de wijk zo goed mogelijk in hun vel te laten zitten. Sociale wijkteams
zijn in veel gemeenten ingesteld om zorg en maatschappelijke ondersteuning beter op
elkaar af te stemmen en dichter in de wijk te brengen. Cliënten kunnen met vragen
terecht bij het wijkteam. Ook zijn ze veel tijd kwijt met het invullen van
registratieformulieren en het monitoren van resultaten.
M&G verpleegkundige
Dit is een belangrijke discipline in het sociale wijkteam. De beroepsuitoefening van
verpleegkundigen Maatschappij & Gezondheid vindt, in
tegenstelling tot de intramurale zorg, vrijwel altijd plaats binnen de leef-, woon- en
werksituatie van de cliënt/doelgroep. M&G-verpleegkundigen komen bij ze thuis, op
hun school, op hun werk of waar ze ook maar verblijven, desnoods op straat. M&G
verpleegkundigen moeten de leef-, woon- en/of werksituatie als referentiekader mee
nemen, evenals de maatschappelijke omgeving, de omringende sociale systemen en de
fysieke omgeving.
Daardoor wordt de M&G-verpleegkundige geconfronteerd met een grote diversiteit
normen- en waardepatronen die tegelijkertijd ook heel verschillend kunnen zijn van
hun eigen normen- en waardepatronen. Met deze verschillen moet de M&G
verpleegkundige professioneel leren omgaan met behoud van autonomie en eigen
,Aantekeningen kerntaak 1
verantwoordelijk van de cliënt en anderzijds de eigen professionele
verantwoordelijkheid.
Outreachend werken is dat je op zoek gaat in de buurt naar wat er speelt. Reactief te
werk gaan in plaats van proactief. Niet afwachten tot mensen jouw bellen omdat ze je
hulp nodig hebben, maar voorspellen wanneer mensen wat nodig hebben.
Leerdoelen:
• De student kan benoemen wat de essentie is van de beroepsuitoefening van de
Verpleegkundige Maatschappij & Gezondheid (M&G)
Ze is bekend met de verschillende visies die er op gezondheid zijn en weet welke visie ze
in welke situatie moet toepassen. Ze is bekend met het ICF model. Er is een combinatie
van preventie en daadwerkelijk zorg toepassen. Het is zowel individu- als groepsgericht.
Veel gezondheidsproblemen waarmee M&G-verpleegkundigen geconfronteerd
worden, gelden namelijk niet alleen voor individuen, maar ook voor groepen of zelfs de
hele samenleving. Je bent in hele buurten werkzaam en kijkt hierdoor breder naar een
situatie, in plaats van alleen naar het probleem van de patiënt. Je werkt zelfstandig,
maar ook in een team met meerdere partijen.
• De student kan de meest voorkomende organisatievormen van sociale wijkteams en
weet welke disciplines er veelal deelnemen aan het sociale wijkteam
Woonconsulent, jeugdwerker, wijkverpleegkundige (thuiszorg), huisarts, wijkagent, mee
consulent, poh ggz, sociaal werker, veilig thuis, psychiater, fysiotherapeut, counselor,
consultatiebureau, jeugdverpleegkundige, maatschappelijk werker, verpleegkundige
M&G. Door de koppen bij elkaar te steken wordt de samenwerking bevorderd, je kunt
goed op elkaar afstemmen en aan één plan werken.
• De student kan uitleggen welke casuïstiek toegewezen kan worden aan de
verpleegkundige M&G
De casuïstiek is heel erg breed, je kan allerlei verschillende soorten ziektebeelden
tegenkomen. De M&G-verpleegkundige richt zich vooral op de combinatie van:
➔ Mensen die gezond zijn, zoveel mogelijk te ondersteunen in het gezond blijven
en gezond opgroeien (collectieve preventie).
➔ Waar nodig een bijdrage leveren aan herstel (cure).
➔ Mensen die niet meer kunnen genezen zo goed mogelijk ondersteunen en
verplegen, gericht op behoud van kwaliteit van leven
Werkgroep 2
https://www.als-centrum.nl/wp-content/uploads/2013/11/Brochure-Verantwoord-hande
len-in-een-complexe-zorgsituatie-voor-verpleegkundigen-en-verzorgenden1.pdf
ALS
Amyotrofische laterale sclerose (ALS) is een aandoening van het zenuwstelsel die snel
verergert en ertoe leidt dat steeds meer spieren verstijven en verzwakken. Dit heeft
ingrijpende gevolgen voor het bewegen, spreken, slikken en ademhalen. ALS komt voor
bij vier tot zes mensen op de honderdduizend, meestal in de leeftijd tussen de veertig
en zestig jaar. In meer dan negentig procent van de gevallen is ALS niet erfelijk. Omdat
de oorzaak van deze ziekte niet bekend is, bestaat de behandeling vooral uit het
bestrijden van de symptomen. De oorzaak van ALS is onbekend. Bij ALS sterven
, Aantekeningen kerntaak 1
zenuwcellen af en worden signalen uit de hersenen steeds slechter aan de spieren
doorgegeven. De ziekte heeft een heel snel verloop. De volgorde waarin de spieren bij
ALS aangedaan raken kan verschillen. Globaal wordt onderscheid gemaakt tussen de
spinale en de bulbaire vorm van ALS.
➔ Spinale vorm
◆ De spinale vorm begint in het ruggenmerg en leidt tot krachtverlies in
armen, benen en romp. Hierdoor ontstaan problemen met bewegen die
vaak beginnen met struikelen en vallen of met het laten vallen van
dingen. Door het toenemend verlies van spierkracht worden na verloop
van tijd allerlei handelingen moeilijker en zelfs onmogelijk. Op den duur
neemt ook de kracht van de kauw- en slikspieren af en ontstaan
problemen met slikken, kauwen en spreken. De spinale vorm komt bij
zo’n vijfenzestig procent van de mensen met ALS voor.
➔ Bulbaire vorm
◆ De bulbaire vorm veroorzaakt vanaf het begin vooral zwakte van de
spieren in het mond- en keelgebied waardoor het spreken en het eten en
drinken ernstig bemoeilijkt worden. Bij deze vorm komt soms ook
dwangmatig huilen, lachen of geeuwen voor. Na verloop van tijd treden
de ziekteverschijnselen ook in de armen en benen op. Bij zo’n vijfendertig
procent van de mensen met ALS begint de ziekte met bulbaire
symptomen.
Behandeling
Zolang de precieze oorzaak van ALS niet bekend is, kan de ziekte niet bestreden
worden. Wel kan het tempo van het ziekteverloop met drie tot zes maanden vertraagd
worden met het medicijn riluzole, bekend onder de merknaam Rilutek. Dit is tot nu toe
voor ALS het enige medicijn waarvan de werking bewezen is. Riluzole wordt
voorgeschreven door de neuroloog. Ook kan iemand met ALS medicatie krijgen tegen
verschijnselen als dwangmatig lachen, huilen of geeuwen en tegen spierkrampen.
Belangrijkste ziekteverschijnselen
➔ Spieren
◆ Beginnende spierzwakte kan ertoe leiden dat iemand struikelt, moeite
krijgt met het omdraaien van een sleutel of minder duidelijk gaat
spreken.Wanneer het krachtverlies langer duurt, treedt atrofie van de
spieren op: ze worden dunner. Een ander verschijnsel bij ALS is dat kleine
bewegingen vaak al leiden tot ongewone krampen in de spieren van de
handen, voeten en kuiten en van de spieren in de mond. Ook kunnen de
spieren verstijven en kan er spasticiteit in optreden. Door de ontregeling
van het zenuwstelsel hebben mensen met ALS last van fasciculaties:
kleine spierbeweginkjes onder de huid die soms erg hinderlijk kunnen
zijn.
➔ Slikken
◆ Bij spierzwakte in het mond- en keelgebied gaat het slikken steeds
moeilijker. Mensen met ALS die door slikproblemen minder gaan eten,
verliezen vaak gewicht. In veel gevallen wordt er daarom in een vroeg
stadium een PEG-sonde aangelegd, zodat de persoon met ALS kan
overschakelen op sondevoeding op momenten dat het slikken moeilijk
