Hoofdstuk 2; Inleiding materieel
strafrecht
Jimmy Goppel
Het materiele strafrecht bepaalt welk gedrag strafbaar is, dit wordt in eerste instantie aangegeven door
de wet, de inhoud wordt soms verder ingevuld door de rechtspraak. De strafbepaling kent drie
kenmerken;
a. Delictsomschrijving; welke ongewenste gedraging de wetgever strafbaar heeft willen stellen.
b. Kwalificatie-aanduiding; maakt duidelijk hoe het gedrag in juridisch op zich benoemd moet
worden.
c. Strafbedreiging; welk soort straf mag worden opgelegd en wat is het maximum daarbij
📖 Art. 225 lid 1 Wetboek van Strafrecht
Hij die een geschrift dat bestemd is om tot bewijs van enig feit te dienen, valselijk opmaakt of
vervalst, met het oogmerk om het als echt en onvervalst te gebruiken of door anderen te
doen gebruiken, wordt als schuldig aan valsheid in geschrift gestraft, met gevangenisstraf
van ten hoogste zes jaren of geldboete van de vijfde categorie.
In dit artikel wordt de delictsomschrijving gevormd; ‘Hij die een geschrift dat bestemd is om tot bewijs
van enig feit te dienen, valselijk opmaakt of vervalst, met het oogmerk om het als echt en onvervalst te
gebruiken of door anderen te doen gebruiken’ Hieruit blijkt dat de wetgever doormiddel van
strafbaarstelling de gedraging tegen wil gaan. Ook is de kwalificatie aangegeven als ‘valsheid in
geschrift’’. Ten slotte is de strafbedreiging bepaald met; ‘gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren of
geldboete van de vijfde categorie’
Niet alle strafbepalingen hebben een dergelijke duidelijke omschrijving van de strafbare gedraging en
een kwalificatie-aanduiding, vaak moet de kwalificatie-aanduiding gedaan worden aan de hand van de
delictsomschrijving → dit kan bijvoorbeeld het woord mishandeling zijn.
In de bijzondere wetten zijn de strafbepalingen vaak anders opgebouwd, zo zijn de delictsomschrijving
en strafbedreiging vaak uit elkaar getrokken zijn. De delictsomschrijving is geformuleerd als een
verbod.
Veel bijzondere wetten kennen een gelaagde structuur in hun strafbepalingen; zie Opiumwet.
Hoofdstuk 2; Inleiding materieel strafrecht 1
, Het strafbare feit kan worden opgebouwd in vier verschillende componenten; het strafbare feit wordt
vaak geformuleerd als; een menselijke gedraging die valt binnen de grenzen van een wettelijke
delictsomschrijving, die wederrechtelijk is en aan schuld te wijten.
1. Menselijke gedraging (MG);
De gedraging moet gepleegd worden door een mensen, in de Middel Eeuwen konden dieren
ook terecht gesteld worden voor moord. Dit kunnen zowel natuurlijke personen als
rechtspersonen zijn.
Niemand kan vervolgd worden voor het hebben van een bepaalde gedachten, zo is het hebben
van moordlustige gedachten niet strafbaar.
Pas wanneer iemand door middel van gedragingen geheel of gedeeltelijk uitvoering geeft
aan dergelijke voornemen is voldaan aan deze voorwaarde voor strafbaarheid.
Ook nalaten om actief op te treden kan gezien worden als een strafbare gedraging.
De menselijke gedraging zal tot uitdrukking moeten komen in de tenlastelegging; processtuk
waarin staat beschreven welke gedragingen de verdachte volgen de officier van justitie zou
hebben verricht.
Het is aan de rechter om te onderzoeken of iemand hetgeen in de tenlastelegging ook
daadwerkelijk heeft gedaan. Artikel 350 Wetboek van Strafverordening stelt deze regel op.
Wanneer er geen formele beletselen bestaan om het feit te beoordelen; beraadslaagt de
rechtbank op den grondslag der telastlegging en naar aanleiding van het onderzoek op de
terechtzitting over de vraag of bewezen is dat het feit door den verdachte is begaan.
Volgens art. 352 lid 1 Sv moet iemand vrijgesproken worden als de rechter om welke reden dan
ook niet kan bewijzen dat iemand de ten laste gelegde gedraging heeft begaan.
2. Wettelijke delictsomschrijving (DO);
Gedragingen zijn pas strafbaar als zij in de strafwet terug te vinden zijn, echter is het voor de
wetgever onmogelijk om alle denkbare straffen expliciet op te nemen.
Vb. art. 431 Sr over burgengerucht; er zijn talloze manieren om een buurtbewoner ‘s nachts
wakker te houden, die te uitputtend zijn om in de wet om te nemen. Daarom is het
veralgemeniseerd in de wet omschreven.
Als de menselijke gedraging niet beantwoordt aan de algemene beantwoording van een
delictsomschrijving, is strafbaarheid uitgesloten.
Jurisprudentie-analyse; ‘elektriciteit’
Voor de vraag of het handelen van de tandarts binnen de grenzen van de delictsomschrijving
valt van art. 310 Sr. Zo zou voor het delict diefstal de term ‘goed’ vertaalt moeten kunnen
worden naar elektriciteit.
Art. 350 Sv; kwalificatie; in iedere individuele strafzaak zal de rechter de bewezen verklaarde
feitelijke gedraging uit de tenlastelegging juridisch moeten benoemen; welk strafbaar feit het
Hoofdstuk 2; Inleiding materieel strafrecht 2
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper jimmygoppel. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €3,49. Je zit daarna nergens aan vast.