SAMENVATTING VERDIEPING CRIMINOLOGIE
ESSENTIAL CRIMINOLOGY
Chapter 1: What is criminology?
The study of crime, criminals, and victims in a global context
Studie van misdaad, criminelen en slachtoffers in een mondiale context.
Er zijn zes fundamentele veranderingen die de veranderde aard van onze wereld aantonen. Dit zijn:
1. Globalisering
2. De communicatierevolutie, in het bijzonder internet
3. Privatisering en individualisering
4. De wereldwijde verspreiding van ziekten
5. Veranderende percepties van conflict en nationale veiligheid
6. De internationalisering van terrorisme.
Globalisering
Proces waarbij mensen op problemen reageren in termen van referentiepunten die hun eigen plaats,
samenleving of regio overstijen.
- Deze referentiepunten omvatten materiële, politieke, sociale en culturele problemen
- Globalisering is een proces van eenmaking waarin verschillen in economische, technologische,
politieke en sociale instellingen worden getransformeerd van een lokaal of nationaal netwerk
naar één systeem.
- De personal computer en de ontwikkeling van internet hebben de manier waarop we
communiceren veranderd. De ontwikkeling van de wereldwijde communicatie heeft geleid tot
een enorme verschuiving van banen
o De toegenomen wereldwijde communicatie heeft ook geleid tot een golf van nieuwe
misdrijven die op en via internet worden gepleegd
Twee trends zijn gerelateerd aan globalisering en wereldwijde werkloosheid:
1. Afname van collectieve sociale actie
2. Toegenomen economische polarisatie.
Wat is criminologie?
Gedefinieerd als de systematische studie van de aard, omvang, oorzaak en beheersing van
wetsovertredend gedrag.
Hoewel het onderwerp van criminologie elastisch of flexibel is, omvatten de categorische
kerncomponenten:
1. De definitie en aard van criminaliteit als schadelijk gedrag
2. Verschillende soorten criminele activiteiten, variërend van individuele spontane overtredingen
tot collectieve georganiseerde criminele ondernemingen
3. Profielen van typische daders en slachtoffers, met inbegrip van overtreders van het
organisatie- en ondernemingsrecht
4. Statistische analyse van de omvang, incidentie, patroonvorming en kosten van misdrijven,
inclusief schattingen van de duistere figuur van verborgen of niet-gerapporteerde misdrijven,
op basis van enquêtes onder slachtoffers en zelfrapportage van daders
5. Analyse van de oorzaak van criminaliteit.
Is criminologie wetenschappelijk?
Criminologen moeten zich strikt houden aan wetenschappelijke methoden.
Theorietesten kunnen worden gedaan met behulp van kwalitatieve of kwantitatieve methoden. Bij
kwalitatieve methoden kan gebruik worden gemaakt van systematische etnografische technieken, zoals
participerende observatie en diepte-interviews. Deze methoden zijn ontworpen om de onderzoeker in
staat te stellen de betekenis van criminele activiteiten voor de deelnemers te begrijpen.
Kwantitatieve methoden omvatten getallen, tellingen en metingen die via verschillende
onderzoekstechnieken worden bereikt. Deze omvatten survey-onderzoek op basis van representatieve
steekproeven en de analyse van secundaire gegevens die voor andere doeleinden zijn verzameld.
Is criminologie een discipline?
Criminologie kan het beste worden gedefinieerd als multidisciplinair. Simpel gezegd: misdaad kan
door vele lenzen worden bekeken.
,Wat is vergelijkende en globale criminologie?
De globale benadering van de studie van misdaden erkent het groeiende internationale karakter
ervan en kan na verloop van tijd de primaire focus van de criminologie worden in een wereld die snel
verenigd wordt door technologische verbeteringen in transport en communicatie.
Vergelijkende criminologie wordt gedefinieerd als de systematische studie van misdaad, recht en
sociale controle van twee of meer culturen.
- Beirne en Messerschmidt: vergelijkende analyse van criminaliteit stelt criminologen in staat
etnocentrische neigingen te overwinnen en hun begrip van kernvragen aan te scherpen
- Tonen de waarde van het kijken naar transnationale gegevens over misdaad en
slachtofferschap
Wat is slachtofferschap?
Opgericht door Hans von Henting en Benjamin Mendelsohn.
- Victimologie is de studie van wie een slachtoffer wordt, hoe slachtoffers het slachtoffer
worden, hoeveel schade ze lijden en hun rol in het strafbare feit.
- Victimologie wordt gedefinieerd als de wetenschappelijke studie van de fysieke, emotionele en
financiële schade die mensen lijden als gevolg van criminele activiteiten.
Slachtofferschap is bekritiseerd:
- Van de hervormingsbeleid en vanwege de focus op slachtoffers van individuele misdrijven in
plaats van pp sociaal schadelijke misdrijven
- Dit komt terug in de latere herstelrecht
,Chapter 3: Classical, neoclassical and rational-choice theories
Klassieke theorie trachtte niet uit te leggen waarom mensen misdaden begaan. Het was een
strategie om gerechtigheid uit te oefenen volgens rationale principes.
- Het was ontstaan tijdens de Verlichting, het traditionele idee begon te verwerpen dat mensen
werden geboren in sociale typen met verschillende rechten en privileges.
- Klassieke denkers hebben deze fundering van het feodale kastensysteem vervangen door het
toen radicale idee dat mensen individuen zijn met gelijke rechten.
- Mensen werden opnieuw uitgevonden als rationele en redenerende wezens wiens voorheen in
diskrediet gebrachte individualiteit nu uitzonderlijk werd verklaard.
o Deze ideeën over de nieuwe persoon bouwden voort op de naturalistische en
rationalistische filosofie van verlichtingsgeleerden zoals Montesquieu, Hobbes en
Rousseau.
- Klassieke theorie was oorspronkelijk een radicaal, eerder dan conservatief concept, omdat het
zich verzette tegen traditionele manieren, de macht van de staat uitdaagde, afweek van de
orthodoxie van de katholieke kerk en het gewone volk verheerlijkte.
- Sociaal filosofen Cesare Beccaria en Jeremy Bentham omvatten ideologieën als onschuldig
totdat hun schuld is bewezen, gelijkheid voor de wet, een eerlijk proces, enz.
We onderzoeken de empirische ondersteuning voor drie sleutelgebieden:
1. Onderzoek naar het afschrikkende effect van wettelijke straffen
2. De mate waarin daders rationele keuzes maken voorafgaand aan het plegen van misdrijven
3. De mate waarin rationele keuze voorzorgsmaatregelen door potentiële slachtoffers de kans op
daaropvolgend slachtofferschap.
De klassieke reactie
De combinatie van zowel een groeiende middenklasse met grondbezitters als een stijgend
misdaadcijfer bracht de filosofische leiders van de klassieke beweging ertoe om dubbele zekerheid te
eisen voor hun hernieuwde rijkdom. Ze hadden bescherming nodig tegen de dreiging van de
gevaarlijke klassen, gesymboliseerd door de toenemende criminaliteitscijfers.
- De middenklasse zag een oplossing voor hun dilemma in een hervormd rechtssysteem dat hun
belangen zou verdedigen en hun rechten en vrijheden zou beschermen tegen de willekeurige
macht die tot dusver uitsluitend door de landeigenaren en de kroon werd uitgeoefend.
- De primaire focus van utilitaire filosofen was om willekeurige strafrechtspleging om te vormen
tot een eerlijk, gelijk en humanitair systeem. Ze probeerden dit te doen door de wet en de
handhaving en administratie ervan af te stemmen op zowel logische als rationele principes,
verwoord door de filosofen Cesare Beccaria en Jeremy Bentham.
Cesare Beccaria
Beccaria betwistte het heersende idee dat mensen voorbestemd zijn om een bepaalde sociale status
te vervullen.
- Hij beweerde dat mensen geboren zijn als vrije, gelijke en rationele individuen die natuurlijke
rechten hebben en natuurlijke kwaliteiten (zoals vrijheid om te redeneren en het vermogen om
acties te kiezen)
- De regering was niet het automatische recht van de rijken
o Het werd gecreëerd door middel van een sociaal contract waarin vrije, rationele
individuen een deel van hun vrijheid opofferden om vrede en veiligheid te handhaven
o De regering zou deze macht gebruiken om individuen te beschermen tegen degenen
die ervoor zouden kiezen hun eigen belangen boven die van anderen te stellen.
- Alles bij elkaar leidden deze aannames tot het principe van individuele soevereiniteit. Dit
betekent dat individuele rechten voorrang hebben op de belangen van de samenleving of de
staat
- Beccaria voerde aan dat wetten altijd moeten worden ontworpen, net als de overheid zelf, om
het grootste geluk te garanderen
- In plaats van misdaden te definiëren als overtredingen tegen de machtigen, zag Beccaria ze als
misdaden tegen medemensen en dus tegen de samenleving zelf. Hij was van mening dat
misdaden de samenleving beledigden omdat ze het sociale contract hadden verbroken, wat
resulteerde in een inbreuk op de vrijheid van anderen.
- Het principe van het vermoeden van onschuld, bedoeld om individuele rechten te beschermen
tegen buitensporige staatsmacht of corrupte ambtenaren.
o Tegenspraak, jury etc. vond hij allemaal nodig.
, - Wetten en straffen moeten zo restrictief zijn als nodig is om degenen die ze zouden overtreden
af te schrikken door te berekenen dat het niet in hun belang zou zijn om misdaad te plegen.
o Straffen moeten in verhouding staan tot de veroorzaakte schade
o Algemene afschrikking, dat wil zeggen het gebruik van de bestraffing van één persoon
om anderen te ontmoedigen om een misdaad te plegen, wordt vervangen door
individuele of specifieke afschrikking, die elk individu aanmoedigt om de kosten van
het plegen van de misdaad te berekenen.
Om afschrikking te laten werken, moeten er drie dingen gebeuren:
1. Zekerheid
a. Verwijst naar een hoge kans op aanhouding en bestraffing
b. Beccaria was van mening dat het belangrijker was dat potentiele overtreders weten dat
een bepaalde straf op een misdrijf volgt, dan dat ze misdaad alleen maar associëren
met zware sancties
c. De kans op aanhouding moet dus hoog zijn
2. Strengheid
a. De straf moet eerder onpartijdig lijken dan buitensporig
3. Snelheid
a. De aanhouding moet snel plaatsvinden na het gepleegde misdrijf.
Jeremy Bentham
Aanhanger van Beccaria.
Breidde de ideeën uit met de notie van de ‘hedonistische, of gelukzalige, calculus’ aan te bieden als
een verklaring voor de daden van mensen.
- Deze calculus stelt dat mensen handelen om positieve resultaten te vergroten door hun plezier
na te jagen en om negatieve resultaten te verminderen door pijn te vermijden.
- Bentham geloofde dat mensen de wet overtraden omdat ze geld, seks, opwinding of wraak
wilden.
- Net als Beccaria zag Bentham het doel van de wet als het vergroten van het totale geluk van de
gemeenschap door onheil uit te sluiten en plezier en veiligheid te bevorderen.
- Maar aangezien straffen zelf kwaadaardig zijn, rechtvaardigt het nutsbeginsel (het idee dat het
grootste goed moet worden gezocht voor het grootste aantal) het gebruik ervan alleen om een
groter kwaad uit te sluiten en dan alleen in voldoende mate om de winst van misdaad te
compenseren en om de overtreder in overeenstemming brengen met de wet.
- In tegenstelling tot Beccaria was Bentham van mening dat het in het geval van de recidivist
wellicht nodig zou zijn om de straf te verhogen om op te wegen tegen de winst van de
waarschijnlijk gepleegde overtredingen.
- Hij verwierp net als Beccaria de doodstraf, want dit zorgde voor meer kwaad dan goed
- Bentham ontwierp het Panopticum
o Beheerst ook de geest, naast de bewegingsvrijheid
o Cirkelvormige gevangenis, met bewakers in het midden die de gevangenen niet
konden zien, waardoor het leek alsof de gevangene altijd onder bewaking kon zijn.
Beperkingen van klassieke theorie
- Zouden individuen op dit moment gelijk worden behandeld op basis van intellectuele
capaciteiten, leeftijd, mentale capaciteit en geslacht?
- Hoe kan een systeem dat ontworpen is om sommige mensen meer rijkdom te laten creëren
dan anderen en dus materieel ongelijk te laten worden, volhouden dat in de wet alle personen
formeel gelijk waren?
- Waarom plegen sommige mensen meer misdaden dan anderen, van wie ze allemaal evenredig
zijn begiftigd?
Het werd noodzakelijk om klassieke ideeën te herzien om in opkomende realiteiten te passen.
Neoklassieke herzieningen
In 1819 hebben de Fransen de code herzien om rechters enige discretie te geven. Deze neoklassieke
positie erkende leeftijd, mentale toestand en verzachtende omstandigheden. Ondanks deze
veranderingen bleven de onderliggende aannames - dat mensen rationeel, berekenend en hedonistisch
zijn - de hoeksteen van het strafrechtbeleid.
Tot de wederopstanding van een versie van neoclassicisme, of postclassicisme, die bekend is
geworden als de hedendaagse rationele-keuzetheorie.
