Samenvatting
Samenvatting - Onderwijsleerproblemen
- Instelling
- Universiteit Leiden (UL)
Samenvatting van het boek 'How the special needs brain learns' in het Nederlands voor het vak Onderwijsleerproblemen.
[Meer zien]Voorbeeld 4 van de 48 pagina's
Voorbeeld 4 van de 48 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
Gekoppeld boek
Titel boek:
Auteur(s):
- Uitgave:
- ISBN:
- Druk:
Voorbeeld van de inhoud
How the special needs brain learnsIntroduction
De term speciale behoeften verwijst naar studenten die:
- Gediagnosticeerd en geclassificeerd als hebbende specifieke leerproblemen,
waaronder spraak-, lees-, schrijf-, wiskunde- en emotionele en gedragsstoornissen.
- Ingeschreven in aanvullende instructie programma's voor basisvaardigheden, zoals
die welke federale financiering ontvangen onder Titel I van de Wet op het basis- en
secundair onderwijs.
- Niet geclassificeerd voor speciaal onderwijs of toegewezen aan Titel I-programma's,
maar nog steeds worstelen met problemen die hun leren beïnvloeden.
De term verwijst niet naar studenten met leerproblemen die voornamelijk het gevolg zijn van
gehoor, visuele of fysieke handicaps.
,Hoofdstuk 1 - The Brain and Learning
Het vermogen van de hersenen om hun neurale paden voortdurend te reorganiseren en
opnieuw te verbinden vanwege input van de omgeving, wordt neuroplasticiteit genoemd. De
meeste verbindingen resulteren in de ontwikkeling van neurale netwerken die het individu
zullen helpen de uitdagingen van het leven met succes het hoofd te bieden.
Enkele uitwendige delen van de hersenen
Hersenkwabben
Aan de voorkant van de hersenen bevindt zich de frontale kwab, die bijna 50% van het
volume van de hersenhelften bevat. De frontale kwab houdt zich bezig met plannen en
denken en bevat ons eigen wilsgebied (onze persoonlijkheid). Trauma aan de frontale kwab
kan dramatische (en soms permanente) gedrags- en persoonlijkheidsveranderingen
veroorzaken.
- Prefrontale cortex achter het voorhoofd.
- Het grootste deel van het werkgeheugen bevindt zich hier.
Boven de oren rust de temporale kwab, die zich bezighoudt met geluid, muziek, gezichts- en
objectherkenning, en enkele delen van het langetermijngeheugen.
Aan de achterkant van de hersenen bevindt zich de achterhoofdskwab, die bijna uitsluitend
wordt gebruikt voor visuele verwerking.
Bovenaan bevindt zich de pariëtale kwab, die zich voornamelijk bezighoudt met ruimtelijke
oriëntatie, berekening en bepaalde soorten herkenning.
Motorische cortex en somatosensorische cortex
Tussen de pariëtale en frontale lobben zijn twee banden over de bovenkant van de
hersenen van oor tot oor. De band dichter bij de voorkant is de motorische cortex, deze strip
regelt de lichaamsbeweging en werkt samen met het cerebellum om de leer- en motorische
vaardigheden te coördineren.
De somatosensorische cortex verwerkt aanraak signalen die uit verschillende delen van het
lichaam worden ontvangen.
Cerebellum
Het cerebellum is een structuur met twee hersenhelften die zich net onder het achterste deel
van de grote hersenen bevindt, direct achter de hersenstam. Dit gebied coördineert
beweging. Het cerebellum kan ook het geheugen van geautomatiseerde bewegingen
opslaan. En het is ook bekend dat het betrokken is bij de mentale repetitie van motorische
taken.
Enkele inwendige delen van het brein
Hersenstam
,De hersenstam is het oudste en diepste deel van de hersenen. Het is de plek waar vitale
lichaamsfuncties worden bewaakt en gecontroleerd. De hersenstam herbergt het reticulaire
activeringssysteem (RAS), verantwoordelijk voor de alertheid van de hersenen.
Limbisch systeem
De meeste structuren in het limbisch-systeem zijn gedupliceerd in elke hersenhelft. Deze
structuren vervullen een aantal verschillende functies, waaronder het genereren van emoties
en het verwerken van emotionele herinneringen.
Vier delen van het limbisch systeem zijn belangrijk voor leren en geheugen:
1. De thalamus is waar alle inkomende sensorische informatie naar toe gaat.
2. De hypothalamus bewaakt de interne systemen om de normale toestand van het
lichaam te behouden (homeostase genoemd). Het matigt tal van lichaamsfuncties.
3. De hippocampus speelt een belangrijke rol bij het consolideren van leren en het
omzetten van informatie uit het werkgeheugen via elektrische signalen naar het
langetermijngeheugen.
4. De amygdala speelt een belangrijke rol bij emoties, vooral bij angst en onrust. Het
reguleert de interacties van het individu met de omgeving en kan de overleving
beïnvloeden.
Cerebrum
De cerebrum zijn het grootste gebied en vertegenwoordigen bijna 80% van de hersenen in
gewicht. De hersenhelften verdelen de grote hersenen in twee helften. Hierbij stuurt de
linkerhelft van de cerebrum, de rechterhelft van het lichaam aan en andersom. De twee
helften zijn verbonden door het corpus callosum, dit wordt gebruikt om de twee helften met
elkaar te laten communiceren.
De hemisferen zijn bedekt met een dunne maar taaie gelamineerde cortex, deze wordt ook
wel de grijze massa genoemd. Hier vindt veel actie plaats, waaronder denken, geheugen,
spraak en spierbewegingen.
In de witte stof verbinden neuronen zich met elkaar om enorme reeksen neurale netwerken
te vormen die specifieke functies vervullen.
Breincellen
De controlefuncties en andere activiteiten van de hersenen worden uitgevoerd door signalen
die langs hersencellen gaan. Er zijn twee soorten cellen: zenuwcellen en hun
ondersteunende cellen.
Zenuwcellen worden neuronen genoemd en vertegenwoordigen ongeveer een tent van het
totale aantal. De meeste cellen zijn ondersteunende cellen - gliacellen - die de neuronen bij
elkaar houden en fungeren als filters om schadelijke stoffen uit de neuronen te houden.
Het neuron kan veel vertakkingen hebben (dendrieten genoemd), deze ontvangen
elektrische impulsen van andere neuronen en zenden ze uit langs een lange vezel, het axon
genoemd (elk neuron heeft er een). Een laag genaamd de myelineschede omgeeft elk axon.
Neuronen hebben geen direct contact met elkaar. Tussen elke dendriet en axon bevindt zich
een kleine opening die een synaps wordt genoemd. Het neuron zendt pieken van elektrische
, activiteit door het axon naar de synaps, waar de activiteit chemicaliën vrijgeeft die zijn
opgeslagen in zakjes (synaptische blaasjes).
De chemicaliën, neurotransmitters genaamd, prikkelen of remmen het naburige neuron. Een
voorbeeld is dopamine.
Soortgelijke hersengebieden verwerken zowel de productie als de perceptie van beweging.
Neurowetenschappers geloven dat deze spiegelneuronen een individu kunnen helpen de
bedoelingen te ontcijferen en het gedrag van anderen te voorspellen. Spiegelneuronen
verklaren waarschijnlijk de mimiek die we zien bij jonge kinderen wanneer ze onze glimlach
en veel van onze andere bewegingen imiteren.
Leren en vasthouden
Leren vindt plaats wanneer de synapsen fysieke en chemische veranderingen aanbrengen,
zodat de invloed van het ene neuron op het andere ook verandert. Herhaaldelijk leren maakt
het opeenvolgend leren onder bepaalde omstandigheden gemakkelijker en automatisch.
Leren is het proces waarmee we nieuwe kennis en vaardigheden verwerven.
Geheugen is het proces waardoor we kennis en vaardigheden behouden voor de toekomst.
De hersenen ondergaan fysieke en chemische veranderingen wanneer ze nieuwe informatie
opslaan als resultaat van leren.
Leren en vasthouden gebeurt op verschillende manieren. Bij het leren zijn de hersenen, het
zenuwstelsel en de omgeving betrokken, en het proces waarin hun interactie informatie en
vaardigheden verwerft. Leren vereist niet altijd langdurige retentie.
Geheugensystemen
Retentie vereist dat de leerling niet alleen bewuste aandacht schenkt tijdens het leren, maar
ook conceptuele kaders bouwt die zin en betekenis hebben voor uiteindelijke consolidatie in
langetermijnopslag netwerken.
Inkomende informatie maakt een korte stop bij het onmiddellijke geheugen, een plek waar
informatie slechts seconden wordt vastgehouden. Als we echt de tijd willen nemen om
nieuwe informatie te verwerken en te manipuleren, verplaatsen we deze naar het
werkgeheugen. Deze heeft een beperkte capaciteit en kan slechts een aantal items tegelijk
bestuderen. Na verwerking in het werkgeheugen wordt de informatie ofwel vergeten ofwel
naar het langetermijngeheugen gestuurd.
Implicaties voor studenten met leerstoornissen
Betekenis wordt de sleutel tot focus, leren en vasthouden. Retentie is het proces waarbij een
langetermijngeheugen een leerproces op zodanige wijze bewaart dat het geheugen in de
toekomst nauwkeurig kan worden gelokaliseerd, geïdentificeerd en opgehaald.
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper annegravesteijn. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €4,99. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 53920 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 14 jaar dé plek om samenvattingen te kopen