Subjectiviteit speelt een grote rol bij het bepalen hoe groot criminaliteit in nederland is. →
iedereen heeft zijn of haar eigen subjectieve impressies
De eerste opdracht van de criminoloog is om het waarheidsgehalte van beweringen zo objectief mogelijk te
toetsen
Van criminologie wordt verwacht dat er een verhelderend licht wordt verworpen.
Door de politie en justitie worden gedetailleerde gegevens geregistreerd over alle ter kennis
gekomen misdrijven en overtredingen. → de politiecijfers en de afhandeling daarvan door het
rechterlijk systeem (gerechtelijke statistieken). Deze worden doorgezonden naar het cbs.
De meeste misdrijven komen nooit ter kennis van de politie of worden door de politie niet opgehelderd
De politie maakt onderscheid tussen haalwerk en brengwerk
Haalwerk: Misdrijven die de politie zelf constateert door controles uit te voeren, zoals verkeersmisdrijven en
drugs en milieumisdrijven. Niet ieder delict wordt geregistreerd. Als de politie meer controles uitvoert zullen
meer delicten worden geregistreerd.
Brengwerk: Particulieren of bedrijven doen aangifte bij de politie van een misdrijf waar zij een slachtoffer van
zijn geworden. Lang niet alles wordt bij de politie gemeld. Burgers zijn (op enkele uitzonderingen na) verplicht
om aangifte te doen. Het deel van de tegen individuen of bedrijven gepleegde delicten is afhankelijk van de
aangifte bereidheid.
Redenen om geen aangifte te doen:
- Schaamte
- Bang voor represailles
- Goede naam op het spel zetten
- De zin er niet van inzien
Redenen om wel aangifte te doen
- Bij vermogensdelicten wordt er ivm met de verzekering vaak wel aangifte gedaan
Ookal word er aangifte gedaan is het wel erg moeilijk voor de politie om te bepalen of het misdrijv echt gebeurt
is. Dit zorgt er ook voor dat de politie niet alle zaken behandeld en dat er geen volledig beeld is van de
gepleegde misdrijven. De cijfers laten maar ene klein gedeelte zien. Een groot aantal misdrijven blijft
verborgen, dit zijn de darknumbers. Door de bekende cijfers x 10 te doen krijg je de werkelijke cijfers. Het
brengwerk verander ten alle tijden. Als de bevolking geen aangifte doet nemen de darknumbers toe. Er kan
meer criminaliteit gemeld worden maar de werkelijke criminaliteit kan gedaald zijn
,2
2.2 - politie cijfers
2.2.1 - landelijke cijfers
In nederland houd het CBS een statestiek bij van de ter kennis van de politie gekomen misdrijven. Dit is
gebasseerd op maandelijkse opgaven van geregistreerde delicten. Deze delicten worden ingedeeld in
verschillende wetten. Bij de indeling van de verschillende type delicten moetten moeiljke keuzes gemaakt
worden. Welke delicten vallen onder welke wetten. Het indelen van delicten is niet eenvoudig.
De belangrijkste bron van statische informatie over criminaliteit en rechtshandhaving in nederland is de
jaarlijkse gezamelijke uitgave van het CBS en het wetenschappelijk ondezoek en documentatie centrum vn het
ministerie van veiligheid en justitie.
Het totaal ter kennis van de politie gebrachte misdrijven is gedaald met 25%. Dit geld voor vrijwel alle
onderscheide typen misdrijven
De geregistreerde criminaliteit is van 1965 tot 2000 toegenomen, hierna was weer een daling te zien. Of dit
komt door een daadwerkelijke daling of doo de toename van darknumbers is onbekend.
Door het op waardse registratie efffect van een grote aangifte bereidheid en / of een betere registratie door de
politie wordt nu een daling in werkelijke getallen zichtbaar.
De samenvattende conclusie over de ontwikkelingen van de ter kennis gekomen criminalteit in nederland op
de lange termijn is dat de vermogens criminaliteit sinds 1965 sterk is toegenomen. De stijging was vanaf 1985
wat minder explosief en in de laatste jaren is een duidelijke daling waarneembaar. Door de opwaartse
geweledstrent heeft er een kwalitatieve omslag plaatsgevonden in de geregistreerde criminaliteit.
2.3 - Onderzoek naar verborgen criminaliteit
Om een beter inzicht te krijgen in de aard en omvang van de criminaliteit die verborgen is gebleven is het
noodzakelijk dat de criminoloog zelf onderzoek verricht.
- Het meten of schatten van de werkelijke omvang en ontwikkeling van de criminaliteit
- Welk deel van de criminaliteit werkelijk door de politie wordt geregistreerd
- Hoe groot is het dark number
- Bestaan er verschillen tussen betrapte delinquenten en niet betrapte delinquenten en / of slachtoffers
die aangifte doen bij de politie en hen die dat nalaten.
- Sociale klasse, intelligentie, persoonlijkheidskenmerken, geslacht
Het onderzoek naar de dark numbers is niet alleen belangrijk voor de beschrijvende criminologie maar ook
voor de toetsing van theorieën over daders en slachtoffers van criminaliteit.
De beste methode om inzicht te krijgen in het voorkomen van criminaliteit is de directe observatie. Dit is een
methode die in gedragswetenschappen veel wordt toegepast. Het waarnemen van menselijk gedrag geeft
vaak waardevolle informatie over het functioneren van de mens. Dit werkt alleen als delicten zichtbaar zijn.
Bij de meeste vormen van criminaliteit is de zichtbaarheid erg laag. Dit zorgt ervoor dat criminologisch
onderzoek naar dark numbers niet of nauwelijks van de directe observatie gebruik kan maken.
Een methode die wel werkt is mensen enquêteren over wat ze hebben gedaan of meegemaakt. Algemeen
bekend zijn opinie onderzoeken en de onderzoeken waarmee men actueel of toekomstig gedrag van mensen
, 3
probeert te meten. Een bezwaar van de methode is dat vaak de mate waarin het werkelijke gedrag
correspondeert met de via de vragenlijst verkregen informatie onduidelijk is. De geënquêteerde zijn vaak
geneigd sociaal acceptabele antwoorden te geven.
Om betrouwbare resultaten te verkrijgen wordt door onderzoekers aan de ondervraagde bij gevoelige
onderwerpen als criminaliteit vaak volstrekte anonimiteit toegezegd.
Bij het onderzoek naar verborgen criminaliteit wordt de vragenlijst methode op 2 soorten mensen toegepast.
1. Eventuele veel plegers van delicten
2. Eventuele slachtoffers
Kenmerkend voor dit type onderzoek is dat een vragenlijst wordt voorgelegd aan een goed over de
verschillende bevolkingsgroepen verspreide steekproef. Alleen dan kunnen op grond van de steekproef
conclusies worden getrokken over de hele bevolking.
→ slachtoffer enquetes en self report studies
Zelfrapportage studies: Er wordt gevraagd of de geënquêteerde bepaalde type delicten hebben gepleegd en
hoe vaak zij dit hebben gedaan
Slachtofferenquêtes: Er wordt gevraagd of de geënquêteerden slachtoffer zijn geworden van bepaalde typen
delicten. Het gaat hierbij dus niet zoals de benaming suggereert om een onderzoek onder slachtoffers. Maar
onder het algemene publiek waarbij gevraagd wordt naar eventuele slachtoffer ervaringen.
Beide zijn belangrijke meetinstrumenten
2.3.1 - Onderzoek bij plegers van delicten
Uit dark number onderzoek bij plegers van misdrijven kan waardevolle informatie worden
verkregen over de omvang van de criminaliteit in een land en over bepaalde kenmerken van de
daders, deze resultaten zijn vooral voor de ontwikkeling van de theorievorming over de achter
gronden van jeugddelinquentie van groot belang geweest. Een voorwaarde is echter wel dat de
steekproef goed representatief over de populatie gedaan moet worden. → een beperking is dat
respondenten niet altijd betrouwbaar antwoord geven.
Criminaliteit en minderheden
1e generatie minderheden komen relatief weinig in aanraking met de politie, 2e en 3e generaties wat vaker.
De discrepantie tussen de resultaten van self report studies en de statistieken van aangehouden minderheden
is frappant. Een aantal verklaringen zijn:
1. De zelfrapportage is een maat van daderschap van relatief lichte delicten terwijl
aangehouden verdachten doorgaans ernstige delicten gepleegd hebben → mogelijk zijn
bepaalde herkomstgroepen alleen bij zwaardere delicten oververtegenwoordigd
2. Marokkanen verzwijgen wellicht gepleegde delicten in zelfrapportage studies terwijl antilliaanse en
surinaamse jongeren over drijven over de door hen gepleegde delicten
3. De politie gaat bij het aanhouden van verdachten selectief te werk en jongeren met bepaalde
afkomsten worden eerder verdacht aangehouden
2.3.2 - Onderzoek bij slachtoffers van delicten
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper LauralouiseDM. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €3,10. Je zit daarna nergens aan vast.