Vraag 1 (40%)
“Ecocide Is Genocide”, stelt Lauren J. Eichler, in haar bijdrage in Genocide Studies and
Prevention: An International Journal, Vol. 14, No. 2 (2020), 104-121. Verdedig deze
stelling of ga tegen deze stelling in. Reflecteer in het formuleren van je antwoord op het idee
van culturele genocide (Lemkin), ‘social death’ (Card), ‘environcide’ (Kreike) en
‘environmental violence’ (Zimmerer). Bediscussieer in het antwoord ook een voorbeeld van
een genocide die jouw argument (voor of tegen) ondersteunt.
(minimaal: 450 woorden – maximaal: 550 woorden)
Ik ben voor de stelling dat ecocide genocide is want:
Het erkennen van ecocide als genocide zorgt voor meer begrip voor de
slachtoffergroep.
o Door het uitsluiten van ecocide binnen de term genocide, wordt er alleen op
het leed van het menselijke individu gefocust terwijl de wereld om hen heen
net zo belangrijk kan zijn. Binnen dit argument past het concept social death
van Card. Mensen zijn verbonden door relaties die bijdragen aan de social
vitaliy. Deze vitaliteit zorgt voor verbinding met het verleden. Het verlies
hiervan zorgt voor het verlies van een identiteit. De term culturele genocide is
gevormd door Lemkin. Hier zijn zes verschillende vormen van aan te wijzen
waaronder het verwoesten van culturele symbolen. Een groepering wordt
verwoest op nationaal, spiritueel en cultureel vlak.1 Het idee van social death
vind ik passender dan culturele genocide. Hierin sluit ik mij aan bij het
standpunt van Card. Door social death te gebruiken wordt het een onderdeel
van genocide in plaats van een aparte categorie. Het slachtofferperspectief
1
Claudia Card, ‘Genocide and social death’, Hypatia, Vol. 18 No. 1 (2003), 63–79, aldaar 66-70.; Lauren J.
Eichler, ‘Ecocide Is Genocide: Decolonizing the Definition of Genocide’, Genocide Studies and Prevention: An
International Journal, Vol. 14, No. 2 (2020), 104-121, aldaar 105.; Michael A. Mcdonnel & A. Dirk Moses,
‘Raphael Lemkin as Historian of Genocide in the Americas’, Journal of Genocide Research, Vol. 7, No. 4
(2005), 501-529, aldaar 507.
, weegt dan zwaarder en je erkent dat iedere genocide iets doet met de identiteit
van de slachtoffers.
o Genocide is niet alleen gericht op het menselijke individu. Dit blijkt uit de
zogenaamde buffelgenocide. Door Eurowesterse settlers zijn er miljoenen
buffels vermoord in Amerika. Deze buffels waren een belangrijk symbool voor
de inheemse bevolking en zorgden tegelijkertijd voor levensmiddelen. De
buffel werd gezien als de beschermer tegen de witte bevolking. Het vernietigen
van deze dieren was een social death voor de samenleving maar kan ook
worden geclassificeerd als een culturele genocide. Ik kies hier voor social
death, zoals ik eerder al heb toegelicht. Daardoor werd het naast de epidemie,
een tweede trauma.2
o Voor de daders begonnen de buffels symbool te staan voor de inheemse
bevolking, het was even goed om een buffel te doden als een mens.
Enviromental violence is hier bij een passend concept want door het
doden/uitroeien van de buffels is er een ecosysteem veranderd. Geweld is niet
louter fysiek maar dus ook structureel. Een van de kenmerken van dit geweld
is dat het leidt tot stress, dit was ook het geval in de buffelgenocide. Volgens
Zimmerer valt het daarom onder genocide. Het gaat niet alleen om
massamoorden maar ook om het verwoesten van een groep. Dit idee vind ik
wel passend omdat het wederom kan worden gezien als een onderdeel van
genocide zonder er een aparte categorie van te maken. 3 Environcide wordt
toegepast als de infrastructuur wordt verwoest door geweld. In mijn optiek
zorgt dit concept weer voor een andere categorie binnen genocide. In mijn
casestudy vind ik wel dat het idee kan worden toegepast. Natuur en cultuur
kunnen niet los van elkaar worden gezien. Ecocide focust zich meer op de
veranderingen in het ecosysteem waar environcide het bredere plaatje ziet
(zowel genocide als ecocide).4 Ik ben van mening dat deze twee begrippen
2
Lauren J. Eichler, ‘Ecocide Is Genocide: Decolonizing the Definition of Genocide’, Genocide Studies and
Prevention: An International Journal, Vol. 14, No. 2 (2020), 104-121, aldaar 114-117.;Tasha Hubbard, ‘Buffalo
Genocide in Nineteenth-Century North America: “Kill, Skin, and Sell”,’ in: Andrew Woolford, Jeff Benvenuto,
and Alexander Laban Hinton (eds.), Colonial Genocide in Indigenous North America (Durham, NC: Duke
University Press, 2014), 292-305, aldaar 293-295.
3
Jurgen Zimmerer, ‘Climate Change, Environmental Violence and Genocide,’ The International Journal of
Human Rights, Vol. 18, No.3 (2014), 265-280, aldaar 274-275.
2